Op donderdag 21 febr. 1974 was de vergadering tot oprichting van het nieuw te vormen koor:

"Algemeen Veendammer Mannenkoor".

Het toenmalige fabriekskoor de "Markonisten" had te weinig leden om nog verder door te kunnen gaan en de initiatiefnemers dachten met het loskoppelen van de verbinding met het bedrijf "Marko" meer leden te kunnen krijgen.

Dit bleek een gouden greep want er waren die avond 28 mannen en dat was voldoende om het nieuwe koor op te richten.

Kees Koetje bleef de leiding houden, en of hij nu ook vrijdagsmorgens nog door de fabriek liep

om de absenten van de vorige repetitie avond naar de reden van hun afwezigheid te vragen,

wordt nergens in de notulen meer vermeld. 

Op de eerste repetitie studeerden ze  ''ZONNEZANG''  in en blijk­baar ging dit redelijk snel,

want na zes repetities zongen ze dit lied al op de jaarlijkse zangavond in de Gereformeerde Kerk.

De tekst van dit lied was mooi van toepassing op een net opgeko­men koor.

Ze hadden dat eerste jaar maar liefst zes optredens !; de notulen vertellen dat ze zelfs even overwippen naar de kandelaar om er nog even te zingen op een receptie, onduidelijk is of toen zich het volgende heeft afgespeeld:

Een groepje mannen liep samen 's avonds laat naar huis en zag achter een verlicht raam zonder gordijnen  een vrouw zich uitkleden.

Met zijn allen hebben ze daar ademloos naar staan kijken, want volgens de verhalen die nu verteld worden was het geen uitkleden maar een complete striptease met erotische gymoefeningen erbij. Voor het exacte verhaal moet u maar eens navragen bij de oudere leden van het koor, (die dragen een speldje voor betoond vakmanschap).

Kees Koetje had een vooruitziende blik want 20 jaar terug liet hij het koor al  

”DIE LORELEI” instuderen, dit is namelijk ook één van de allerbekendste liederen in het Gronings, en die  natuurlijk ook nu nog een belangrijke plaats inneemt op de repertoirelijst.

Ook het  ”PEERD VAN OME LOEKS” Neemt een prominente plaats in. Dit is één van de eerste liederen waar de ‘knipoog’ zijn intrede deed.
Nu heeft het koor heel veel liederen waar de humor een belangrijke plaats in heeft gekregen.

Een optreden van het koor is dus niet alleen een genot voor het oor, maar geeft ook de lachspieren wat te doen.
Mooie koorliederen, leuke melodieën of juist heel traditioneel werk krijgen een persoonlijk tintje

door aangepaste teksten of inpassingen van de koorleden. Veel liedjes hebben zo wel ergens een eigen inbreng van iemand. Dit heeft zelfs geleid tot liederen over koorleden.

Het beroep van een aantal leden leidde tot het ontstaan van het lied  ”DE GADOCHAUFFEUR”

En een geliefde hobby van een aantal leden lag ten grondslag aan het door de bekende Groningse schrijfster Antje Smit-Hazewinkel geschreven lied  ”VISKERMAN KLAAS”  

Ook de nu bekende Groninger dichter Henk Smit is ooit geïnspireerd door het koor.

Tijdens zijn periode als Tenor heeft hij een aantal liederen vertaald / hertaald voor het koor.

Het koor geniet zijn bekendheid dus vooral door het Gronings repertoire,

maar ook door de bijzonder gezellige optredens, die altijd verrassend zijn. Met name de laatste jaren door hun Kerst optredens.

Want ze hebben ondertussen een avondvullend programma met vertaalde Kerstliederen, maar ook met nieuwe en hedendaagse kerstliederen.

Bekendheid:
De bekendheid van het "Alg. Veendammer Mannenkoor" blijkt wel uit het feit dat ze optraden bij bijna alle muziek-programma's van Radio Noord.
Ze hebben zelfs "Stille Nacht" in het Gronings op de plaat gezet.
De repetities hiervoor waren in het voorjaar en werden geregeld onderbroken
door het lawaai van feestvierende supporters van de voetbalclub Veendam,omdat die juist toen voor het eerst promoveerde naar de eredivisie en hun befaamde lied 'Aan de Langeleegte' net was ontstaan.
Maar blijkbaar is deze Stille Nacht ook heel indrukwekkend, want het werd zelfs onder het dweilen van de vloeren door een eminent koorlid gezongen.
Het schijnt zelfs dat als er op dezelfde tijd en plek een ander koorlid ook aanwezig was, dit een duet werd. De een zong dan "Stille Nacht" en de ander zong er dwars doorheen “Van Veendam noar Olle Pekel”.
Maar dit stel weet samen met nog wat leden dan ook wel van feestvieren,
eten (frikandellen, schnitzels, augurken, metershoge ijssorbets) en toneelspelen.
Zonder te vertellen wie dit zijn willen we wel even verklappen dat het geen tenoren zijn, de tenoren zijn héél anders die staan keurig met de hand in de broekzak hun hoge noo(d)t te zingen. Die hebben hun leesbril trouwens ook niet op, zoals bij sommige bassen ook niet hoeft, want ze gebruiken gewoon de muziek van degene die voor hen staat. (Volgens die tenoren is dat niet zo. Ze zingen immers gewoon uit het hoofd!?)
Tenoren hebben ook allemaal hun map keurig op orde. Sommigen omdat ze hun eigen map dus nooit gebruiken maar bij de bassen is dat wel even anders.
Er waren destijds serieuze plannen om een secretaresse in dienst te nemen voor het op orde brengen van de mappen van de bassen.
Zo is er nog erg veel te vertellen over dit koor.
Hoe het bv. toch kon gebeuren dat ze eens met een busreis iemand zomaar vergaten mee te nemen, of hoe het toch mogelijk was dat voor een optreden de helft van het koor in de ene kerk zat en de andere helft in de volgende kerk. Ze hebben zelfs die avond nog (met het hele koor) gezongen en volgens de jury zelfs uitstekend!
Zingen op een bijzondere manier en dan ook nog met een hoge kwaliteit is een zeldzaam iets binnen de koorwereld volgens een van de juryrapporten. In een andere beoordeling stond: klein maar fijn!

Geschiedenis:
In 1978 werd A.V.M. lid van de KONINKLIJKE ZANGERSBOND.
Het werd een turbulent jaar, want Bert de Boer moest Kees Koetje opvolgen (werkzaamheden over ver), het VISDUO wordt meerdere keren in de stukken vermeld en ze gingen oud papier inzamelen om de kas te spekken.
Dit was een leuke bezigheid, want elke zaterdag hadden er een groep mannen dienst en geloof maar dat dat de kameraadschap goed heeft gedaan.
Ze waren zo druk bezig dat één van de mannen op één slof thuis is gekomen,
door zijn vrouw terug gestuurd werd naar de oud papier schuur en daar de hele berg weer om moest leggen om zijn slof weer te vinden.
Het verhaal gaat dat hij zijn collega's dit niet heeft durven vertellen.
Met Bert de Boer hadden ze het meteen al heel druk.
Er waren optredens met een Jeugdkoor en met jubilea van andere koren,
Bert wist ook voor een begeleidster te zorgen in de vorm van Aukje Broekema-Poortman een getrouwde vrouw dus.
Maar wie was toch die jongedame die ook nog regelmatig met hem mee kwam?
was dat zien LUTJE LAIVERD? (één van de Groninger liedjes).
Op één van die jubileumconcerten met een feest na afloop was "de wijsheid in de man" en toen Aukje geen uitleg wilde geven hebben ze het Bert zelf maar gevraagd.
Maar of Bert ze toen uitleg heeft gegeven en ze het vergeten zijn, of dat ze het niet gesnapt hebben is niet duidelijk want er word nog wel eens over gesproken.
Dit concert in Stadskanaal had nog een heel raar staartje, want iemand vertelde dat er alcoholcontrole was. (waarschijnlijk een truc van een van de vrouwen omdat ze vreesden te moeten overnachten in Stadskanaal). Toen de Heren dan ook uit het theater Geert Teis kwamen, dachten ze inderdaad de politieagenten al te zien; er werd besloten dat ze de grote wegen moesten vermijden. Ze besloten om via Onstwedde naar Veendam te gaan. Voor zover ze zich dit nog helder kunnen herinneren zijn ze in Mussel geweest in Vlagtwedde in Blijham in Westerlee in Meeden en nog meer plaatsen. De volgende morgen moest het orgel nog opgehaald worden uit Stadskanaal en toen ze voor het theater Geert Teis uitstapten konden ze een modern kunstwerk bewonderen, wat voor het naast gelegen Politie bureau stond.
Van spoorbielzen een ding wat je na wat alcoholische consumpties en de nodige fantasie in het donker heel misschien wel voor een politieagent kunt aanzien.
Steeds werden er natuurlijk acties gevoerd om geld binnen te halen,
donateurs zouden de kas ook goed kunnen spekken, deze mensen mochten dan gratis mee naar de jaarlijkse uitvoering.
Er verschenen toen blijkbaar buurvrouwen op de uitvoeringen, want in de notulen staat nu het advies vermeld dat je je buurvrouw pas na overleg met je eigen partner donatrice mag maken.
Hoe het koorlid, dat beweert zeven vrouwen te hebben, dit heeft aangepakt is nog steeds niet opgehelderd.
In april 1983 moest er weer iets ingrijpends gebeuren de vaste repetitie avond op de donderdag moest verschoven worden naar de woensdagavond.
Want Bert de Boer ging weg en Aukje werd benoemd, zij kon alleen op woensdag en het achtste wereldwonder gebeurde:
geen ledenverlies, maar zelfs ledenwinst! dit is zeker vermeldenswaardig omdat een verschuiving meestal leden kost,
en een MANNENKOOR naar de, toen nog enige, voetbalavond verschuiven was natuurlijk vragen om moeilijkheden.
Het A.V.M. had dan ook een heel ongewone keus gemaakt,
ze bleken het tweede mannenkoor in Nederland te zijn met een vrouwelijke dirigent.
Op het eerste congres van mannenkoor dirigenten werd Aukje door de bondsvoorzitter apart welkom geheten met de wens erbij dat het "bij deze ene zou blijven!"
De repetitieruimte veranderde ook want op woensdag was het Bruggemacentrum niet beschikbaar zodat ze verhuisden naar het Hervormd Centrum, daar hielden ze zelfs weer een bazaar, de kosten kwamen er dankzij de aanwezige leden van het koor net uit, maar ze besloten dat ze gemakkelijker het geld zo hadden kunnen geven.
Wel geslaagd was een uitwisseling met het koor uit Ruinerwold. Dit koor zong een prachtig lied waarbij ze met een speciaal lepeltje tegen glaasjes moesten tikken.
Dit sprak de mannen bijzonder aan. Bij het tegenbezoek in Ruinerwold werd het iedereen duidelijk dat Aukje een groot gebrek had en heeft.
ZE KAN NIET DANSEN ! Toen de collega koorleden dit niet geloofden en bleven aandringen, schijnen de mannen bijna op de vuist te zijn gegaan om hun Aukje te beschermen.
Bij het zoeken naar geschikte repertoire stelde Lianne Abeln eens voor, om in het plat duuts te zingen als verlengstuk van het Gronings.
Dit werd een prachtig concert met zeemansliedjes waar aan de kinderen ook meewerkten en er zelfs een foto op een grote klipper werd gemaakt.
Heel Groningen werd via Radio Noord benaderd om zeemanskleren en attributen aan het koor te lenen om in een passende outfit op te treden.
Het jaar daarop wilde men een gastkoor uitnodigen om shanty's te zingen.
Toen waren er in Noord Nederland nog maar 2 shantykoren.
Het koor van één van de Waddeneilanden viel vanwege logistieke problemen af,
maar de Magellan Singers uit Delfzijl waren voor één keer bereid om de traditie te verbreken van alleen optreden bij Maritieme aangelegenheden.
De toenmalige pianist van A.V.M. was hiervan zo onder de indruk
dat een jaar later het eerste niet nautisch gewortelde shantykoor in de provincie Groningen het levenslicht zag.
=====================================================================
Dat het kleine maar o zo fijne "Algemeen Veendammer Mannenkoor" niet bang is
om zich in te zetten voor projecten heeft zich in het verleden bewezen.
Denk aan het bezoek aan Ponypark Slagharen samen met bewoners van "de Brug".
Deze gehandicapten werden getrakteerd op een bezoek aan het ponypark, en een optreden van het A.V.M.-KOOR die het vervoer per luxe touringcar voor ze had geregeld, en als klap op de vuurpijl ook nog een cheque van 500,- gulden aan ze konden overhandigen.

Ook heeft het koor op 05-05-2005 een bevrijdingsconcert georganiseerd
in het nieuwe Cultuurcentrum te Veendam, in het teken van 60 jaar bevrijding van ons land.
Er waren plusminus 150 koorleden zowel mannen als vrouwen van verschillende koren en de instrumentale ondersteuning werd o.a. verzorgd door leerlingen van de Muziekschool uit Veendam.

Zo ziet U maar waar een klein koor van tegenwoordig ongeveer 16 mannen en een enthousiaste dirigent groot kan zijn.

Sinds medio november 2017 wordt het koor geleid door dirigent mw. Leny Luitjens.